Prema rezultatima kohortne studije Vitamini i životni stil (VITAL) objavljenim u julskom izdanju Epidemilogija, biomarkeri i prevencija kancera dodatak ishrani poreklom iz ribljeg ulja povezan je sa smanjenim rizikom pojave raka dojke kod žena u postmenopauzi. „Upotreba “nonvitaminskih, nonmineralnih” dodataka ishrani značajno je porasla tokom poslednjih decenija”, pišu Theodore M. Brasky i njegove kolege iz Hačinsonovog centra za istraživanje kancera Vašingtonskog univerziteta u Sijetlu.”Neki dodaci možda imaju antiinflamatorna i antikancerska svojstva. Osim toga dodaci koji se koriste za simptome menopauze u dve case-control studije povezani su sa smanjenim rizikom za pojavu raka dojke, mada nema prospektivnih studija o vezi između dugotrajne upotrebe dodataka i rizika od raka. U periodu od 2000. do 2002. godine 35.016 postmenopauzalnih žena, između 50 i 76 godina iz zapadnog dela države Vašington popunilo je upitnike od 24 stranice o korišćenju specijalnih dodataka. Upotreba je okarakterisana vremenom (trenutno/u prošlosti), učestalošću (dani/nedelja) i trajanjem (broj godina). Registri nadzora, epidemiologije i krajnjih rezultata pokazali su da je od 2000. do 2007. godine bilo 880 incindenata invazivnih karcinoma dojke. Kod duktalnog ali ne i lobularnog karcinoma upotreba ribljeg ulja povezana je sa smanjenim rizikom raka dojke, a i desetogodišnje umereno unošenje ukazuje na mogući trend smanjenja rizika. Upotreba drugih dodataka uključujući i one koji se povremeno koriste zbog menopauzalnih simptoma nije bila povezana sa rizikom pojave raka dojke. „Riblje ulje može biti u obrnutoj vezi sa rizikom od raka dojke”, pišu autori ove studije. „Ono je potencijalni kandidat za hemopreventivna istraživanja. Do tada ne preporučuje se za individualnu upotrebu u prevenciji raka dojke.” „Ovo je prva prospektivna studija o vezi između specijalnih dodataka ishrani i rizka za razvoj raka dojke,” zaključuju autori.” Naše otkriće da upotreba ribljeg ulja smanjuje rizik zahteva dalja ispitivanja ovog agensa koja se pre svega odnose na dozu i vreme izlaganja, kao i mehanizam njegovog delovanja što bi moglo objasniti razlike koje se odnose na stadijum tumora ili njegov histološki tip. Cancer Epidemiol Biomarkers Prev. 2010;19:1696-1708.